«زنجیره زرّین» امام رضا(ع) از مستندات اهل سنت

محور وحدت شیعه و سنی، محبت اهل‌بیت است که در مستندات و کلام علمای اهل سنت به آن تصریح‌شده است، اما دشمنان این وحدت و نظام، تاب و تحمل این هم‌گرایی و هم‌دلی را ندارند و نمی‌توانند هم‌اندیشی و هم‌زبانی شیعه و سنی را ببینند. خبرگزاری میزان - مصطفی پورصدوقی - احادیث و روایات اهل سنت، مملو از عشق و ارادت به اهل بیت پیامبر، به ویژه علی بن موسی الرضا (علیه‌السلام) است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

محور وحدت شیعه و سنی، محبت اهل بیت است که در مستندات و کلام علمای اهل سنت به آن تصریح شده است، اما دشمنان این وحدت و نظام، تاب و تحمل این هم‌گرایی و هم‌دلی را ندارند و نمی‌توانند هم‌اندیشی و هم‌زبانی شیعه و سنی را ببینند؛ به همین خاطر، با شبهه پراکنی و تحریف و تضعیف و تقطیع مستندات روایی موجود در کتب اهل سنت درباره اهل بیت، در صدد کم‌رنگ کردن نقش وحدت‌آفرین کلام اهل بیت پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) هستند.
متأسفانه با ظهور وهابیت، خیلی از احادیثی که می‌توانست حلقه وصل وحدت شیعه و سنی باشد، توسط وهابیت، رنگ و بوی جعلی و ضعیف بودن به خود گرفت و همین باعث شد که فاصله بین هم‌اندیشی شیعه و سنی در باب زیارت و تبرک و استمداد از اولیاء الله ایجاد شود.
اما با این حال، علمای منصف و دوراندیش و نیک‌اندیش اهل سنت، نظرات وهابیت را در بحث حدیث‌شناسی و زیارت قبور و تبرک و استمداد، نقد و رد کردند و از احادیث و عقاید خود و شیعه صیانت کردند.
آن‌ها بار‌ها مواضع خودشان نسبت به جایگاه رفیع اهل بیت و احادیث ایشان را اعلام کرده، و افکار وهابیت را از خود جدا کردند و مکرر تاکید کردند که اهل سنت، جدای از وهابیت هستند و وهابیت، نه تنها اسلام واقعی نیست، بلکه با سلاح اسلام، تیشه به ریشه اسلام زده است. بر این اساس، ما در این نوشتار مروری می‌کنیم بر مستندات اهل سنت نسبت به جایگاه رفیع بی‌بدیل امام رضا (علیه‌السلام) و حدیث معروف و مشهور سلسلة الذهب که به معنای (زنجیرۀ زرّین) است. در ابتدا لازم است توضیح مختصری از حدیث مشهور سلسله الذهب را ارائه کنیم.
حدیث سِلسِلَةُ الذَّهَب، حدیث قدسی منقول از امام رضا (علیه‌السلام) در باب توحید و شروط آن است. امام رضا (علیه‌السلام)، این حدیث را هنگام عبور از نیشابور به طرف مرو بیان کرد. راویان این حدیث، همگی امامان معصومند تا به پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) و سرانجام به خداوند می‌رسد؛ به همین دلیل، این حدیث را «سلسلة الذهب» به معنای «زنجیرۀ زرّین» توصیف کرده‌اند.   علاوه بر این، نقل شده که امیری از امیران سامانی، این حدیث را با طلا نوشت و دستور داد آن را با وی در قبر بگذارند. از این‌رو، برخی همین قضیه را وجه نام‌گذاری حدیث به سلسلة الذهب دانسته‌اند. [۱]   ۱- مولوی «علیرضا یعقوبی»، از خراسان: بزرگان اهل سنت، به ویژه بزرگان و علمای اهل سنت خراسان، در مناسبت‌های گوناگون به زیارت قبور امام هشتم می‌رفتند و از ایشان استمداد می‌طلبیدند. وی با بیان این‌که حدیث سلسلة الذهب، جزو احادیث مشهور در کتب روایی اهل سنت است، اظهار داشت: این حدیث مشهور که نشان‌دهنده سبک خاص روایی علی بن موسی الرضا (علیه‌السلام) است و به اعتقاد محدثین اهل سنت، از نوع احادیث ابنا و آباء است، از معتبرترین احادیث در کتب اهل سنت است. در میان اهل سنت، حدیث احسن، حدیثی است که به وجود نازنین پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) نزدیک باشد، و آن‌چه در اعتقادیات اهل سنت است، هیچ‌کس نزدیک‌تر به پیامبر، از اهل بیت نیست. در حدیث سلسله الذهب، این موضوع کاملاً رعایت شده است. مولوی یعقوبی اظهار داشت: امام احمد، وقتی بحث ثقه بودن راویان حدیث سلسله الذهب مطرح می‌شود، بیان می‌دارد، چنین حدیثی با این اسناد را اگر بر هر بیماری خوانده شود، شفا می‌یابد. [۲]   ۲- «ماموستا عثمان یوسفی»، از آذربایجان غربی، امام جمعه شهر ربط سردشت: علمای وهابیت مخالف توسل و تبرک به قبر اولیای الهی و دعا نزد قبر ولی هستند، در حالی‌که علمای اهل سنت برای توسل و تبرک و برآورده شدن حاجت خودشان به زیارت قبر اولیای الهی می‌رفتند تا خداوند دعای آن‌ها را به اجابت برساند و بسیاری از علمای اهل سنت به زیارت قبر امام رضا (علیه‌السلام) می‌رفتند تا توسل و تبرک به این ولی خداوند داشته باشند و برخی دیگر زیارت قبر امام رضا به‌وسیله مردم را متذکر شدند. [۳]   ۳- ماموستا «فریدون خلیلی»، از استان آذربایجان غربی، از روحانیون شاخص ماکو:
متوسل شدن به خداوند از طریق اولیای الهی و خاصه امام رضا (علیه‌السلام) برای حاجات دنیوی و اخروی و واسطه قرار دادن این بزرگوار برای مغفرت و بخشش گناهان برای انسان، روح امید را زنده نگه می‌دارد و انسان، امیدوار است که خداوند به‌واسطه آبروی این بزرگواران، مشکلات و حاجات انسان را برآورده کند. [۴]   ۴- «فضل بن روزبهان خُنجی» از محققین اهل سنت در قسمتی از صلوات خود بر امام رضا (علیه‌السلام)، با اشاره به سند حدیث سلسلة الذهب که تمامی روات آن، امامان معصوم هستند، تبرّک به آن را یادآور شده و می‌نویسد: «و این فقیر حقیر تجربه کرده‌ام که هر مریض که او را عیادت کرده و اجل او نرسیده بود، من به صدق این اسناد بر او خوانده‌ام؛ حق او را در روز شفا کرامت فرموده و اثر صحّت فی الحال در او ظاهر شده، و این از مجرّبات فقیر است.» [۵]   ۵- «محمد بن علیّ بن سهل شافعی»
حاکم نیشابوری از محمد بن علیّ بن سهل شافعی نقل می‌کند: هیچ امر مهم دینی و دنیایی برای من روی نداد که به بارگاه امام رضا (علیه‌السلام) برای آن حاجت رفتم و نزد قبرش خدا را خواندم، جز آن‌که آن حاجت روا شد و خداوند مرا از آن امر مهم رهانید. سپس ابوالحسن گفت: این عادتم شده که به آن، در تمام اموری که بدان‌ها دچار می‌شوم، بروم؛ چرا که آن نزدم آزموده شده است. [۶]   نتیجه‌گیری همه می‌دانیم که طلب حاجت، فقط از خداوند است و خداوند در همه‌جا حضور دارد؛ پس چرا عالمان شیعه و سنی برای حل مشکلاتشان کنار قبر امام رضا (علیه‌السلام) می‌روند و از خداوند درخواست می‌کنند؟ معلوم می‌شود کنار قبر امام رضا (علیه‌السلام)، ویژگی و موضوعیت دارد. اگر کنار قبر امام رضا (علیه‌السلام) موضوعیت نداشت، چرا در خانه خودشان و یا در مسجد نزدیک خانه، حل مشکلاتشان را از خدا نمی‌خواهند؟
ما هم قبول داریم که می‌توان به‌طور مستقیم از خداوند درخواست کرد و هم‌چنین می‌توان در کنار قبر امام رضا (علیه‌السلام) رفت و ایشان را واسطه قرارداد، و معتقدیم در این صورت مؤثرتر است، ولی به هر حال هر دو عمل جایز است؛ ولی آیا الان در مکه و مدینه می‌شود این کار را کرد؟ آیا وهابیت این عمل را جایز می‌دانند؟ نه‌تنها جایز نمی‌دانند، بلکه حرام می‌دانند.
درگیری مسلمانان با وهابیان در افضلیت این عمل نیست، بلکه سخن در جواز و تحریم است؛ پس حکم تحریم وهابیان، خلاف سیره و سنت مسلمانان، اعم از صحابه و تابعین است. چرا باید در برابر افکار وهابیت سکوت کنیم؟ چرا قاطعانه و عالمانه برخورد نمی‌کنیم؟ به کدامین دلیل، همه تشیع و اهل سنت را کافر می‌دانند و خون علمای شیعه و سنی و تمام مسلمین را مباح می‌دانند؟

پی‌نوشت:
[۱]. هاشمی شاهرودی، فرهنگ فقه فارسی، ۱۳۸۵ش، ج۴، ص۵۲۳.
[۲]. پایگاه اطلاع رسانی دبیرخانه شورای برنامه ریزی مدارس علوم دینی اهل سنت، «احادیث و روایات اهل سنت مملو از عشق و ارادت به اهل بیت پیامبر به ویژه علی بن موسی الرضا (ع) است»، شناسه خبر: ۹۷۷۷، ۱۴ تیر ۱۳۹۸.
[۳]. پایگاه اطلاع رسانی دبیرخانه شورای برنامه ریزی مدارس علوم دینی اهل سنت، «علمای وهابیت مخالف توسل و تبرک به قبر اولیای الهی و دعا نزد قبر، ولی هستند»، شناسه خبر: ۹۰۹، ۱۱ تیر ۱۳۹۹.
[۴]. پایگاه اطلاع رسانی مدارس علوم دینی اهل سنت، «بزرگان اهل سنت سال‌های سال در محضر نوادگان پیامبر (ص) حضور داشته‌اند و کسب فیض نموده‌اند»، شناسه خبر: ۹۴۷، ۱۲ تیر ۱۳۹۹.
[۵]. وَسیلَةُ الْخادِم إلَی الْمَخْدوم در شرح صلوات چهارده معصوم (ع)، فضل بن روزبهان خُنجی (قرن نهم و دهم هجری)، ۱۳۷۵ ش، ص ۲۲۹.
[۶]. فرائد السمطین، حمویی جوینی، موسسه محمودی، ج ۲، ص ۲۲۰، «اعتراف جماعة من علماء أهل السنة بأن قصد زیارة قبر الإمام الرضا علیه‌السلام و الدعاء عنده و التوسل به إلى اللّه تعالى مجرّب لقضاء الحاجات. قال الحاکم: سمعت أبا الحسین محمد بن علیّ بن سهل الفقیه یقول: ما عرض لی مهمّ من أمر الدین و الدنیا فقصدت قبر الرضا لتلک الحاجة، و دعوت عند القبر إلا قضیت لی تلک الحاجة، و فرّج اللّه عنّی ذلک المهمّ. ثم قال أبو الحسن رحمه اللّه:و قد صارت إلى هذه العادة أن أخرج إلى ذلک المشهد فی جمیع ما یعرض لی فإنّه عندی مجرّب.»

انتهای پیام/ برچسب ها: امام رضا دهه کرامت وحدت شیعه سنی

منبع: خبرگزاری میزان

کلیدواژه: امام رضا دهه کرامت وحدت شیعه سنی علمای اهل سنت اولیای الهی سلسلة الذهب علیه السلام بر امام رضا شیعه و سنی وحدت شیعه اهل بیت

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mizan.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری میزان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۳۰۶۰۵۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

یادداشت| امام صادق(ع) و نگاه ویژه به شهر مقدس قم

بیشترین روایاتی که در ارتباط با شهر مقدس قم و قمی ها بیان شده از امام صادق(ع) است که در مناسبت‌های مختلفی از این شهر و اهل آن به نیکی یاد کرده و تعابیر بی‌نظیری را برای شهر قم بیان کرده‌اند. - اخبار استانها -

به گزارش خبرگزاری تسنیم از قم، شهر مقدس قم از شهرهایی است که از صدر اسلام مورد توجه معصومین علیهم السلام بوده و روایات فراوانی از پیامبر(ص) و امیرالمؤمنین(ع) گرفت تا امام هادی و امام عسکری علیهما السلام راجع به شهر مقدس قم و ویژگی‌های آن بیان شده که این شهر را به مقصدی برای مهاجرت اصحاب و یاران اهل بیت تبدیل کرده و اهل آن را مورد تحسین و تمجید قرار داده اند.

بیشترین روایاتی که در رابطه با شهر مقدس قم و قمی ها بیان شده است از امام صادق علیه السلام است که در مناسبت های مختلفی از این شهر و اهل آن به نیکی یاد کرده و تعابیر بی نظیری را برای شهر قم بیان کرده اند به صورتی که شهر قم را شهر منتخب خداوند و حرم اهل بیت، پناهگاه فاطمیون و محل امن شیعیان دانسته و ضمن تشویق مؤمنان به مهاجرت به قم اهل قم را مردمی نجیب، عالم، دیندار، پیکارجوی در راه خدا و یاوران امام عصر(عج) معرفی کرده اند.

این نوشته به 19 روایت از امام صادق(ع) و به برخی از ویژگی های این شهر مقدس از نگاه امام صادق علیه السلام می پردازیم.

1. قم حرم اهل البیت علیهم السلام

امام صادق علیه السلام فرمود: «انَّ لِلَّهِ حَرَماً وَهُوَ مَکةَ، وَانَ لِلرَّسُولِ حَرَماً وَهُوَ الْمَدینَةُ، وَانَّ لِامیرِالْمُؤْمِنینَ حَرَماً وَهُوَ الْکوفَةُ، وَانَّ لَنا حَرَماً وَهُوَ بَلْدَةُ قُمْ، وَسَتُدْفَنُ فیها امْرَأَةٌ مِنْ اوْلادی تُسَمّی فاطِمَةُ، فَمَنْ زارَها وَجَبَتْ لَهُ الْجَنَّةُ. قالَ الرَّاوی: وَکانَ هذا الْکلامُ مِنْهُ قَبْلَ انْ یولَدَ الْکاظِمُ علیه السلام؛ خداوند حرمی دارد که مکه است، و برای پیامبر صلی الله علیه و آله هم حرمی است و آن مدینه است، حرم امیرالمؤمنین علیه السلام کوفه و حرم ما اهل البیت شهر قم است. بزودی در قم، زنی از فرزندان من به نام فاطمه دفن می شود که هر کس مرقد او را زیارت کند بهشت بر وی واجب می گردد. راوی گوید: امام صادق علیه السلام این سخن را قبل از تولّد امام کاظم علیه السلام پدر بزرگوار حضرت فاطمه معصومه علیها السلام بیان کرد». (بحارالانوار، ج 60، ص 216، ح 41)

2. قم مدفن شفیعه شیعیان

امام صادق علیه السلام فرمود: «تُقْبَضُ فیها امْرَأَةٌ مِنْ وُلْدی اسْمُها فاطِمَةُ بِنْتُ مُوسی، وَتَدْخُلُ بِشَفاعَتِها شیعَتی الْجَنَّةَ بِأَجْمَعِهِمْ؛ در شهر قم زنی از فرزندان من رحلت می کند که نام او فاطمه دختر موسی بن جعفر علیهما السلام است، و تمام شیعیان من (که شایسته شفاعت باشند) با شفاعت این خانم وارد بهشت می شوند». (بحارالانوار، ج 60، ص 228، ح 59)

3. قم و زائران بهشتی

امام صادق علیه السلام فرمود: «انَّ زِیارَتَها تَعْدِلُ الْجَنَّةَ؛ بی شک (ثواب) زیارت مرقد حضرت معصومه علیها السلام برابر با بهشت است». (بحارالانوار ج 48، ص 317)

4. قم منتخب خدا

امام صادق علیه السلام فرمود: «انَّ اللَّهَ اخْتارَ مِنْ جَمیعِ الْبِلادِ کوفَةَ وَ قُمْ وَ تِفْلیسَ؛ خداوند ازمیان تمام شهرها، کوفه، قم و تفلیس را برگزیده است». (بحارالانوار، ج 60، ص 213، ح 25)

5. قم حجّت خدا بر همه دنیا

امام صادق علیه السلام فرمود: «انَّ اللَّهَ احْتَجَّ بِالْکوفَةِ عَلی سائِرِ الْبِلادِ، وَبِالْمُؤْمِنینَ مِنْ اهْلِها عَلی غَیرِهِمْ مِنْ اهْلِ الْبِلادِ، وَاحْتَجّ بِبَلْدَةِ قُمْ عَلی سایرِ الْبِلادِ وَبِأَهْلِها عَلی جَمیعِ اهْلِ الْمَشْرِقِ وَالْمَغْرِبِ مِنَ الْجِنّ وَالْإنْسِ، وَلَمْ یدَعِ اللَّهُ قُم وَاهْلَه مُسْتَضْعَفاً بَلْ وَفَّقَهُمْ وَایدَهُمْ.. وَسَیأْتی زَمانٌ تَکون بَلْدَةُ قُمْ وَاهْلُها حُجَّةً عَلَی الْخَلائِقِ وَذلِک فی زَمانِ غیبَةِ قائِمِنا علیه السلام الی ظُهُورِهِ، وَلَوْلا ذلِک لَساخَتِ الْارْضُ بِأَهْلِها، وَانَ الْمَلائِکةَ لَتَدْفَعُ الْبَلایا عَنْ قُمْ وَاهْلِهِ، وَما قَصَدَهُ جَبَّارٌ بِسُوءٍ الّا قَصَمَهُ قاصِمُ الْجَبَّارینَ؛ خداوند کوفه را بر دیگر شهرها، و مؤمنین آن را بر مؤمنان سایر سرزمینها حجّت قرار داد و شهر قم را بر سایر شهرها و مردم آن را بر همه اهالی شرق و غرب عالم، از جن و انس، حجّت قرارداد. خداوند شهر قم و مردم آن را مستضعف و ناتوان رها نکرده، بلکه به آنان توفیق داده و آنها را تأیید کرده است. روزگاری خواهد آمد که شهر قم و مردمان آن بر دیگر مردمان حجت باشند. آن روزگار در زمان غیبت قائم ماست تا زمان ظهورش. اگر چنین نبود زمین، اهل خود را در کامش فرو می برد. فرشتگان بلایا را از قم و مردم قم دور می کنند. هیچ ستمگری قصد بدی نسبت به آنان نکند، مگر آن که درهم شکننده ستمگران او را در هم شکند». ( بحارالانوار، ج 60، ص 213، ح 22)

6. قم معدن علم و دانش

امام صادق علیه السلام فرمود: «سَتَخْلُو کوفَةُ مِنَ الْمُؤمِنِینَ، وَیأْزِرُ عَنْهَا الْعِلْمُ کما تَأْزِرُ الْحَیةُ فی جُحْرِها، ثُمَّ یظْهَرُ الْعِلْمُ بِبَلْدَةٍ یقالُ لَها قُمْ، وَتَصِیرُ مَعْدِناً لِلْعِلْمِ وَالْفَضْلِ، حَتّی لایبْقی فی الْارْضِ مُسْتَضْعَفٌ فی الدّینِ حَتّی الْمُخَدَّراتِ فِی الْحِجالِ، وَذلِک عِنْدَ قُرْبِ ظُهُورِ قائِمِنا، فَیجْعَلُ اللَّهُ قُمْ وَاهْلَهُ قائِمینَ مَقامَ الْحُجَّةِ، وَلَوْلا ذلِک لَساخَتِ الْارْضُ بِأَهْلِها، وَلَمْ یبْقَ فی الْارْضِ حُجَّةٌ، فَیفیضُ الْعِلْمُ مِنْهُ الی سایرِ الْبِلادِ فی الْمَشْرِقِ وَالْمَغْرِبِ، فَیتِمُّ حُجَّةُ اللَّهِ عَلَی الْخَلْقَ حَتّی لایبْقی احَدٌ عَلَی الْارْضِ لَمْ یبْلُغْ الَیهِ الدّینُ وَالْعِلْمُ، ثُمَّ یظْهَرُ الْقائِمُ علیه السلام؛ بزودی کوفه از مؤمنان تهی خواهد گشت و علم و دانش از آن رخت برخواهد بست، همانند ماری که در لانه اش پنهان شود. آن گاه علم و دانش در شهری به نام قم آشکار خواهد شد. این شهر معدن دانش و فضیلت خواهد شد تا آنجا که بر روی کره زمین کسی نمی ماند که در دین ضعیف و ناتوان باشد، حتّی زنان پرده نشین؛ و این امر نزدیک ظهور قائم ما رخ خواهد داد؛ خداوند قم و مردم آن را جانشینان حضرت حجّت قرار می دهد. اگر چنین نبود بی شک زمین اهل خود را می بلعید و در روی زمین حجتی باقی نمی ماند. علم و دانش از این شهر به شهرهای دیگر در شرق و غرب عالم سرازیر می شود و بدین سان حجّت خدا بر بندگانش تمام می شود، تا آنجا که در کره خاکی کسی نمی ماند که دین و دانش به او نرسیده باشد؛ سپس حضرت مهدی علیه السلام ظهور می کند». (بحارالانوار، ج 60، ص 213، ح 23)

7. قم کانون شیعیان

عبدالله بن سنان روایت مفصّلی از امام صادق علیه السلام نقل کرده، که در بخشی از آن آمده است «وَ هُوَ مَعْدِنُ شیعَتِنا؛ قم کانون شیعیان ماست».  (بحارالانوار، ج 60، ص 212، ح 20)

8. قم پناه مؤمنان در فتنه ها

امام صادق علیه السلام فرمود: «اذا عَمَّتِ الْبُلْدانَ الْفِتَنُ فَعَلَیکمْ بِقُمْ وَحَوالیها وَنَواحیها فَانَّ الْبَلاءَ مَدْفُوعٌ عَنْها؛ هنگامی که فتنه ها همه شهرها را فرا بگیرد به قم و اطراف آن پناه ببرید که بلا از قم دفع شده است». (بحارالانوار، ج 60، ص 214، ح 26)

9. سلام و برکات خدا بر قم

امام صادق علیه السلام فرمود: «انَّ لَعَلی قُمْ مَلِکاً رَفْرَفَ عَلَیها بِجَناحَیهِ لایریدُها جَبَّارٌ بِسُوءٍ الّا اذابَهُ اللَّهُ کذَوبِ الْمِلْحِ فی الْماءِ، ثُمَّ اشارَ الی عیسَی بْنِ عَبْدِاللَّهِ فَقالَ: سَلامُ اللَّهِ عَلی اهْلِ قُمْ. یسْقَی اللَّهُ بِلادَهُمُ الْغَیثَ، وَینْزِلُ اللَّهُ عَلَیهِمُ الْبَرَکاتِ، وَیبَدِّلُ اللَّهُ سَیئاتِهِمْ حَسَناتٍ، هُمْ اهْلُ رُکوعٍ وَسُجُودٍ وَقِیامٍ وَقُعُودٍ، هُمُ الْفُقَهاءُ الْعُلَماءُ الْفُهَماءُ، هُمْ اهْلُ الدّرایةِ وَالرّوایةِ وَحُسْنِ الْعِبادَةِ؛ برفراز قم فرشته ای پیوسته بال و پر می زند. هیچ ستمگری تصمیم سوئی در مورد قم نمی گیرد مگر این که خداوند او را (به وسیله آن فرشته) نابود می کند، همانگونه که نمک در آب حل می شود. حضرت سپس از عیسی بن عبدالله قمی یاد کرد و فرمود: سلام و درود خدا بر اهل قم. محلی که خداوند آن را با آب باران سیراب می کند، و برکاتش را بر اهل آن نازل می نماید، و گناهان و خطاهای آنان را تبدیل به حسنه می کند. آنان اهل رکوع و سجود و قیام و قعودند. آنها هستند فقها و علما و خردمندان. آنان اهل روایت و درایت و عبادت نیکو هستند». (بحارالانوار، ج 60، ص 217، ح 46)

10. خاک قم مقدّس است

امام صادق علیه السلام فرمودند: «تُرْبَةُ قُمْ مُقَدَّسَةٌ وَاهْلُها مِنَّا وَنَحْنُ مِنْهُمْ، لایریدُهُمْ جَبَّارٌ بِسُوءٍ الّا عُجّلَتْ عُقُوبَتُهُ مالَمْ یخُونُوا اخْوانَهُمْ فَاذا فَعَلُوا ذلِک سَلَّطَ اللَّهُ عَلَیهِمْ جَبابِرَةَ سُوءٍ! اما انَّهُمْ انْصارُ قائِمِنا وَدُعاةُ حِقّنا. ثُمَّ رَفَعَ رَأْسَهُ الَی السَّماءِ وَقالَ: اللَّهُمَّ اعْصِمْهُمْ مِنْ کلّ فِتْنَةٍ وَنَجّهِمْ مِنْ کلّ هَلَکةٍ؛ خاک قم مقدّس است، ومردم قم از ما، و ما از آنها هستیم. هر ظالم ستمگری نسبت به قم نظر سویی داشته باشد خداوند در مجازاتش تعجیل می کند. این ویژگی ها برای اهل قم تا زمانی است که نسبت به یکدیگر خیانت نکنند. اگر چنین کنند خداوند حاکمان ستمگری را بر آنها مسلّط می کند. آگاه باشید که یاران حضرت مهدی علیه السلام و دعوت کنندگان به حقّ ما، قمی ها هستند. سپس حضرت سر به آسمان بلند کرد و این گونه در حق اهل قم دعا کرد: خدایا! آنها را از هرفتنه ای حفظ کن و از هر هلاکت و نابودی مصون بدار». (بحارالانوار، ج 60، ص 218، ح 49)

11. قم پناهگاه فاطمیون و محل راحتی مؤمنان

امام صادق علیه السلام فرمود: «اذا اصابَتْکمْ بَلِیةٌ وَعَناءٌ فَعَلَیکمْ بِقُمْ. فَانَّهُ مَأْوی الْفاطِمِیینَ، وَمُسْتَراحُ الْمُؤْمِنینَ. وَسَیأتی زَمانٌ ینْفَرُ اوْلِیائُنا وَمُحِبُّونا عَنَّا وَیبْعُدُونَ مِنّا، وَذلِک مَصْلَحَةٌ لَهُمْ لِکیلا یعْرَفُوا بِوِلایتِنا، وَیحْقِنُوا بِذلِک دِمائَهُمْ وَامْوالَهُمْ. وَما ارادَ احَدٌ بِقُمْ وَأَهْلِه سُوءاً الّا اذَلَّهُ اللَّهُ وَابْعَدَهُ مِنْ رَحْمَتِهِ؛ هر زمان بلاها و نگرانی ها شما را فراگرفت به قم پناه ببرید. زیرا قم پناهگاه فاطمیین و محل راحتی مؤمنان است. و زمانی خواهد آمد که اولیاء و دوستان ما از ما دور می شوند و از شهرهای ما کوچ می کنند، و این کار به مصلحت آنان است، برای این که به ولایت ما شناخته نشوند، و جان و مال خود را حفظ کنند و هر کس به قم و اهل قم نظر بدی کند خداوند او را ذلیل کرده و از رحمتش دور می سازد». (بحارالانوار، ج 60، ص 214، ح 32)

12. قم مأمن شیعیان

جماعتی از امام صادق علیه السلام نقل کرده اند که فرمودند: «اذا عَمَّتِ الْبَلایا فَالْامْنُ فی کوفَةِ وَنَواحیها مِنَ السَّوادِ وَقُمْ مِنَ الْجَبَلِ وَنِعْمَ الْمَوْضِعُ قُمْ لِلْخائِفِ الطَّائِفِ؛ هنگامی که بلا فراگیر شود امنیت در کوفه و اطراف آن در عراق، و قم در منطقه جبل (ایران) خواهد بود و قم محل خوبی برای افراد خائف و سرگردان است». (بحارالانوار، ج 60، ص 214، ح 28)

13. دفع بلا از قم

امام صادق علیه السلام فرمود: «اذا فَقَدَ الْامْنُ مِنَ الْعِبادِ، وَرَکبَ النَّاسُ عَلَی الْخُیولِ، وَاعْتَزَلُوا النّساءَ وَالطّیبَ، فَالْهَرْبُ الْهَرْبُ عَنْ جَوارِهِمْ، فَقُلْتُ جُعِلْتُ فِداک: الی اینَ؟ قالَ: الی الْکوفَةِ وَنَواحیها، اوْ الی قُمْ وَحَوالیها فَانَّ الْبَلاءَ مَدْفُوعٌ عَنْهُما؛ هنگامی که امنیت از میان مردم رخت بربست، و مردم سوار بر مرکب های جنگی شده، و از همسران خویش و بوی خوش فاصله گرفتند، از آنها فرار کنید. راوی می گوید عرض کردم: فدایت گردم به کجا فرار کنیم؟ فرمود: به سمت کوفه و حوالی آن، یا قم و نواحی آن، زیرا بلا از این دو شهر دفع شده است». (بحارالانوار، ج 60، ص 214، ح 29)

14. قم مرکز شیعیان و موالیان ائمّه اطهار علیهم السلام

سلیمان بن صالح می گوید: روزی خدمت امام صادق علیه السلام بودم، که از فتنه های بنی عبّاس و مشکلاتی که از سوی آنها دامنگیر مردم شده بود سخن به میان آمد، عرض کردم: فدایت گردم، در چنین زمانی مردم به کجا پناه ببرند؟ فرمود: «الی الْکوفَةِ وَحَوالیها وَالی قُمْ وَنَواحیها، ثُمَّ قالَ: فی قُمْ شیعَتُنا وَمَوالینا؛ به کوفه و حوالی آن و قم و اطراف آن پناه ببرید. سپس فرمود: شیعیان و موالیان ما در قم هستند». (بحارالانوار، ج 60، ص 215، ح 35)

15. اهل قم یاران امام زمان(عج)

امام صادق علیه السلام خطاب به عفان بصری فرمود: «آیا می دانی چرا قم را قم نامیده اند؟ گفت: خدا و رسولش و شما بهتر می دانید. فرمود: «انَّما سُمّی قُمْ لِانَّ اهْلَهُ یجْتَمِعُونَ مَعَ قائِمِ آلِ مُحَمَّدٍ صَلَواتُ اللَّهِ عَلَیهِ، وَیقُومُونَ مَعَهُ وَیسْتَقیمُونَ عَلَیهِ وَینْصُرُونَهُ؛ از آن جهت قم را قم نامیده اند که مردم آن بر گرد قائم آل محمّد صلوات الله علیه اجتماع نموده، و همراه او قیام می کنند، و در راه او پایداری می ورزند، و به یاریش بر می خیزند». (بحارالانوار، ج 60، ص 216، ح 38)

16. اهل قم بندگان پیکارجوی خدا

یکی از راویان حدیث می گوید: خدمت امام صادق علیه السلام نشسته بودم که این آیه شریفه قرائت شد: «فَإِذَا جَاءَ وَعْدُ أُولَاهُمَا بَعَثْنَا عَلَیهِمْ عِبَاداً لَّنَا أُولِی بَأْسٍ شَدِیدٍ فَجَاسُوا خِلَالَ الدِّیارِ وَکانَ وَعْداً مَّفْعُولًا؛ هنگامى که نخستین وعده فرامى‏رسد، گروهى از بندگان پیکارجوى خود را بر ضد شما بر مى‏انگیزم( تا شما را سخت درهم کوبند، حتى براى به دست آوردن مجرمان) خانه‏ها را جستجو مى‏کنند، و این وعده‏اى است قطعى» سوره اسراء، آیه 5

سؤال کردم این افراد چه کسانی هستند؟ امام سه مرتبه فرمود: به خدا قسم آنها قمی ها هستند». (بحارالانوار، ج 60، ص 216، ح 40)

17. اهل قم یاوران اهل بیت علیهم السلام

امام صادق علیه السلام فرمود: «اهْلُ خُراسانَ اعْلامُنا، وَاهْلُ قُمْ انْصارُنا؛ مردم خراسان اعلام و نشانه های ما، و اهالی قم یاوران ما هستند». (بحارالانوار، ج 60، ص 214، ح 30)

18. اهل قم آمرزیده شده اند

امام صادق علیه السلام فرمود: «اهْلُ قُمْ مَغْفُورٌ لَهُمْ؛ غفران الهی برای اهل قم است». (بحارالانوار، ج 60 ، ص 218، ح 48)

19. تصریح بر نجیب بودن اهل قم

ابان بن عثمان می گوید: عمران بن عبدالله قمی وارد بر امام صادق علیه السلام شد. حضرت خطاب به او فرمود: «کیفَ انْتَ؟ وَکیفَ وُلْدُک؟ وَکیفَ اهْلُک؟ وَکیفَ بَنُو عَمّک؟ وَکیفَ اهْلُ بَیتِک؟ ثُمَّ حَدَّثَهُ مَلِیاً. فَلَمَّا خَرَجَ قیل لِابی عَبْداللَّهِ علیه السلام: مَنْ هذا؟ قالَ: نَجیبُ قُومِ النُّجَباءِ، ما نَصَبَ لَهُمْ جَبَّارٌ الّا قَصَمَهُ اللَّهُ؛ حالت چطور است؟ فرزندانت چطورند؟ عموزادگانت چطورند؟ اهل بیت تو چگونه اند؟ سپس برای مدّتی طولانی با او سخن گفت. هنگامی که عمران از خدمت امام مرخص شد، کسی پرسید: این آقا (که اینقدر مورد احترام شما قرار گرفت) چه کسی بود؟ فرمود: فرد نجیبی از قوم نجباء (مردم قم) بود. مردمی که هرگاه ستمگری قصد بدی نسبت به آنها کند، خداوند او را درهم می شکند». (بحارالانوار، ج 60، ص 211، ح 19)

انتهای پیام/